OSMANLI DEVLETİ'NİN 700. KURULUŞ YILDÖNÜMÜ

Osmanlı Devleti 13. Yüzyıl sonlarından (1299) 20. Yüzyılın ilk çeyreğine değin varlığını sürdürdü. Hanedanlığa adını veren Osman Bey kurucusudur. İmparatorluk İslam ve Türk-İslam devletlerinin en güçlüsü ve en uzun sürelisi olmuş, modern Türkiye’nin temelini oluşturmuştur.

Osmanlı tarihinin ilk iki yüzyılını kapsayan dönem, kuruluş ve genişleme dönemidir. Anadolu’da kurulan uç beyliği, bu dönemde sınırları Güneydoğu Avrupa’dan Arap dünyasına kadar uzanan bir imparatorluğun sahibi oldu. 1453 yılında İstanbul’un fethedilmesiyle de yeni bir çağın açılmasını sağladı.

1481-1566 yılları arasında ise Osmanlı İmparatorluğu, gücünün ve zenginliğinin doruğunu yaşadı. Bu dönemde devlet yeni fetihlerle bir yanda Orta Avrupa’ya, öbür yanda eski İslam halifeliğinin yaşadığı Arap topraklarına uzandı. Kanuni dönemi ise Osmanlı Devleti ve toplumun “klasik” denen çehresini yarattı. Bu dönemde Osmanlı İmparatorluğu, tarihinin altın çağını yaşadı.

Kanuni’den sonra Osmanlı’nın Avrupa devletleri ile arasındaki kuvvet dengesi adım adım değişti ve Osmanlı İmparatorluğu gerileme dönemine girdi, Mustafa Kemal’in önderliğindeki Kurtuluş Savaşı sonrasında kurulan modern Cumhuriyet ile de (29 Ekim 1923) sona erdi.